Standardowo, czyli przez Ostoję - Rajkowo. Jak to fajnie tak napisać o trasie, którą na siłę wydłużam (bo do pracy mam tak naprawdę 3 km), ale rzeczywiście ostatnio stała się standardowa i tak pewnie będzie dopóki nie nastąpi jakiś mocniejszy atak zimy :)

Skoro udało się dzisiaj wstać rano i pojechać do pracy przez Ostoję - Rajkowo to znaczy, że samopoczucie jest coraz lepsze. Byleby teraz nie przesadzić ;)
Spodobały mi się świetlne efekty u Robina, więc postanowiłem również popróbować. Ponieważ korzystam z Linuksa, więc nie mam okazji wypróbować efektów dostarczanych z Photoshopem, ale w Gimp-ie znalazło się coś pod nazwą "Błyskotanie" :)
Zdjęcie samo w sobie jest do bani, ale do małego treningu i zorientowania się w możliwościach efektu, wystarczy ;)

Błyskotki z oddali ;) © meak

Druga dzisiejsza przejażdżka to tylko mała rundka na rodzinny obiad. Pogoda niesamowita.

Kiedy wczoraj szukałem informacji o słoniku z Warszewa, trafiłem przy okazji na tekst o innym pomniku poświęconym niemieckim sportowcom - swoją drogą fajna akcja, mieszkańcy Warszewa sami, własnymi siłami odnowili ten pomnik, żeby uatrakcyjnić okolicę. Oczywiście pojechałem tam również dlatego, że nieraz widziałem wzmianki na temat pomnika u jotwu :)
Prawie już zapomniałem jak świetnie jeździ się po Puszczy Wkrzańskiej - tzn. oczywiście, jechałem niedawno nad jez. Świdwie i w parę innych miejsc, ale dawno nie wjechałem gdzieś w bardziej pofałdowany teren, co ja zresztą dużo będę pisał... :) Chodzi mi np. o czerwony szlak pieszy, którym dzisiaj jechałem - jest przepiękny, malowniczy, przynajmniej ten dzisiejszy fragment.
Na marginesie: trasy rysowane GPS-em wyglądają coraz zabawniej, bo coraz więcej się "wiercę" po drodze, zawracam itd. :)

Pokaż trasę GPS

Pomnik poległym sportowcom niemieckim © meak

Czerwony szlak pieszy w Puszczy Wkrzańskiej:

Czerwony szlak pieszy w Puszczy Wkrzańskiej © meak

Tytułowy słonik to słonik z Warszewa - drobiazg, ale takie drobiazgi dodają miastu uroku. Szczególnie takiemu miastu jak Szczecin, który nie narzeka na nadmiar historycznych pamiątek. Cóż, tak się składa że te pamiątki są często niemieckie, więc były zwyczajnie niszczone (po tym, co Niemcy zrobili podczas II wojny specjalnie to nie dziwi, mam na myśli tę powojenną wściekłość, teraz to już jest zwykła głupota), nie wspominając już o koszmarnych bombardowaniach i późniejszą "odbudowę", która mocno zmieniła oblicze miasta, przebiegi wielu ulic itd. Dobra, skupmy się na sympatycznym słoniu, którego zdjęcia można zobaczyć poniżej :) Wydawałoby się, że jest na nim data 1903, ale to złudzenie - zero jest ozdobnym kółkiem które dzieliło liczbę 1934. Niestety, czwórka się zatarła, a ponieważ przy odnawianiu pomnika jej nie dorobiono, więc teraz jest fałszywa data 1903. Słonik miał też trąbę wyciągniętą prosto do góry ponieważ kiedyś był fontanną :) Widać niestety, że słonikowi ktoś niedawno przyłożył w brzuch...

Twórcą rzeźby był Kurt Schwerdtfeger, który zaprojektował podobno również gęsi obecne w aktualnej "Różance" w parku Kasprowicza i inne rzeźby, o czym można poczytać w Wikipedii.

Z Warszewa chciałem się wydostać ul. Chłodną, która przyjęła mnie chłodno i błotniście, na szczęście nie pozostawiła na lodzie i doprowadziła do Osowa ;)
Tam zjechałem bokiem szczecińskiej "Gubałówki" (nieduża górka, ale nazdjeżdżało się z niej kiedyś na nartach, jeszcze kiedy nie było tam nawet mowy o wyciągu, a bodaj ktoś z "Klubu Tatrzańskiego" PTTK ochrzcił okolicę mianem "Księżycowej doliny" (lub jakoś podobnie ;) ) To było gdzieś na przełomie lat 70/80 choć oczywiście okolica istniała również wcześniej :D
W lesie miejscami było niezłe błoto, ale ponieważ radocha z jazdy jest w dalszym ciągu obecna (chociaż osłabienie po zatruciu dalej mocno odczuwam), więc było i tak zabawnie, a na jutro w planach również błotne kąpiele w Puszczy Wkrzańskiej :)

Pokaż trasę GPS

Spojrzenie przez zieloną balustradę chińskiego mostu w parku Kasprowicza:

Zielona balustrada © meak

Warszewski słonik:

Słoń, który był fontanną © meak

Czy ja kiedyś dosięgnę? © meak

W Puszczy Wkrzańskiej:

W Dolinie Siedmiu Młynów © meak

W Puszczy Wkrzańskiej © meak

6000 km w tym roku. Ostatnie kilometry okazały się najtrudniejsze :)
W ostatni weekend potężnie się zatrułem (nawet nie wiem do końca czym), do tej pory odczuwam skutki. Dzisiaj w końcu poczułem się nieco lepiej, ale to na razie tylko odczucie - właściwie będę mógł to ocenić dopiero podczas jakieś choćby dziesięciokilometrowej przejażdżki. Cóż, jest 6000 - zdecydowanie lepiej niż w roku ubiegłym i najlepiej tym pozytywnym akcentem zakończyć ;)

Dzisiaj wyjechałem nieco później (po szóstej, a zwykle wyjeżdżam kilka minut przed) i spodziewałem się większego ruchu niż zwykle, a było odwrotnie - ruch był mniejszy. Wydłużyłem trasę i pojechałem - oprócz Ostoi i Rajkowa - jeszcze przez Warzymice i Przecław. Całkiem przyjemne urozmaicenie :)

Pokaż trasę GPS

Do pracy idę dzisiaj na 11 godz., więc zamiast się wyspać jak normalny człowiek... Pobudka o 5:00. Przed 6:00 wyjazd. Kiedy zaczynało się dopiero rozjaśniać miałem już za sobą Głębokie, a w sobie równie głębokie przeświadczenie, że nieźle się dzisiaj upaćkam :)
Takie to są te szczecińskie zimy - nawali śniegu, odetnie prąd w połowie miasta, a następnego dnia prawie wiosna (tak, używam przesady jako środka wyrazu ;) )
W każdym razie po śniegu pozostały... ślady. Szczególnie na poboczach. Na drogach natomiast przeważało błocko. Przepaćkałem się więc przez las nad jez. Świdwie: Szczecin - Głębokie - Owczary - Żółtew - Bartoszewo - Jutroszewo - Węgornik - jez. Świdwie - Węgornik - Tanowo - Pilchowo - Głębokie - Szczecin.
Wróciłem szosą, ale - zdaje się - po raz pierwszy zapisałem w postaci śladu GPS tę "swoją" leśną trasę nad jez. Świdwie. Na "przedmieściach" Tanowa wyskoczyła na mnie jakaś wataha psów. Nie były na szczęście zbyt wielkie, więc szybko zawróciłem i pogoniłem psom kota używając klasycznego wrzasku heavy - metalowego. Zapewne obudziłem mieszkańców, ale skoro nie umieją upilnować psiej gawiedzi... ;)
Kiedy byłem już w mieście, już niemal w parku Kasprowicza, wyszło słońce i stworzyło nastrój niezwykle mocno kontrastujący z błotnisto - wilgotną atmosferą tej przejażdżki. Widać to na ostatnim zdjęciu :)
Cóż... Teraz grzecznie do pracy, akumulatory zostały bardzo porządnie naładowane :)

Pokaż trasę GPS

Między Żółtewią a Węgornikiem © meak

Leśny mostek © meak

Jezioro Świdwie © meak

Wieża widokowa nad jez. Świdwie © meak

Na drodze z Węgornika do Tanowa © meak

Polana w Lesie Arkońskim © meak

Zapowiadali, że może się coś sypać z nieba, ale nie wierzyłem. Uwierzyłem jak przejechałem rano kilkaset metrów, bo wtedy się zaczęło - kiedy patrzyłem przez okno nie było jeszcze nic widać. Jechałem więc, a na każdym przystanku obserwowali mnie agenci obcego wywiadu korzystający z komunikacji miejskiej oraz Ci w samochodach ;)
Cieszyłem się w duchu, że nie znają moich planów, bo z pewnością donieśliby, gdzie trzeba i wylądowałbym na długim przesłuchaniu w pokoju bez klamek ;)
Na szczęście oni nie wiedzieli, że zamiast jechać do pracy najkrótszą drogą (3 km), ja zamierzam w tę pogodę przejechać około 20 - wyłącznie dla własnej przyjemności :)
I tak jednak postanowili okazać swoją moc i "zamarzli mi przednią przerzutkę" ;)

Ok, opady nie były takie straszne, o wiele gorszy okazał się wiatr, który strasznie spowolnił dzisiejszą jazdę, a kiedy uderzał z boku to na tej śliskiej dzisiaj nawierzchni mógł nawet przewrócić. Wydłużyłem dzisiejszą trasę zjeżdżając z Ronda Hakena drogą rowerową w kierunku Auchan ponieważ już rano chciałem zobaczyć przejechane w tym roku 5900 km. Ot, lekkie zboczenie ;)

Okazało się, że jazda do pracy, mimo że liczyła 20 km to był pryszcz w porównaniu z powrotem, który liczył niespełna 4 :) Śnieg sypiący prosto w oczy, ślizgawka na śniegu, krótko mówiąc czas na coroczne zawołanie: dajcie mi gogle!! :D