Kostrzyn - Lebus - Frankfurt/Oder - Słubice

Mocno gimnastykowałem się umysłowo, żeby oszukać lenia i wykopać się na rower. Gimnastyka okazała się tak skuteczna, że wstałem nawet o 4:30, wymyłem ząbki (sakwy spakowane dzień wcześniej) i pojechałem na dworzec PKP. Bilet i załadunek do pociągu. Odjazd zaraz po szóstej - w przedziale byłem sam aż do Kostrzyna, więc całkowicie na luzie zagłębiłem się w lekturze. W Kostrzynie smutny widok na dworcu - nie wiem, czy to remont, czy efekty cudów gospodarczych, ale zaobserwowałem brak kiosku oraz sklepiku. Wyglądało to na całkowitą likwidację, a przyznam, że lubiłem tam wypić kawę po przyjeździe...

Cóż, kupiłem coś do picia na drogę i ruszyłem się. Byłem ciekaw jak to będzie, bo od długiego czasu moje rowerowe jazdy obejmowały tylko króciusieńkie dojazdy do pracy, czyli niespełna 15 minut w jedną stronę. A tu jeszcze od razu zaczął się wpyszczać wiatr. Nie zapomniałem jednakowoż o moście :)









Szybko poczułem jednak, że brak kondycji plus wiatr równa się czemuś mocno nieruchawemu i sapiącemu. Rozwartym kątem oka dostrzegłem w pewnym momencie obserwujące mnie zwierzę, które zastanawiało się zapewne, dlaczego to nieruchome coś tak strasznie się hiperwentyluje.



Popatrzyliśmy więc na siebie wzajemnie. Ja z przyjemnością, on bez aż w pewnej chwili popędził dalej. Bez zadyszki i sapania, więc ja również podjąłem próbę przedostania się w pobliże bliższych celu pozycji. Byłem jednak uparty, bo pomimo wnerwiającego wiatru jechałem cały czas po wale. Dla takich widoczków warto się trochę pomęczyć ;)

Jadąc już po drodze rowerowej przy szosie, pomiędzy Lebus a Frankfurtem pozwoliłem sobie wyprzedzić na podjeździe dwójkę innych sakwiarzy, przy czym dziarsko z każdym się przywitałem ("hallo!"). Tak, poczułem tę moc ;)